Frei nach Şehit Tekoşer «jeder Sturm beginnt mit einem einzigen Regentropfen. Ihr müsst diesen Regentropfen sein», liegt es nun an uns, es gewaltig stürmen zu lassen.

Lasst und das Feuer des Widerstandes hier entzünden!

Am 15. Juni startete die türkische Armee eine Invasionsoffensive in Südkurdistan (Nordirak). Zusätzlich zu den beinahe täglichen Luftangriffen mit Jets und Drohnen zielt der faschistische türkische Staat nun erneut auf die Besetzung der freien Berge Kurdistans ab. Über tausend Soldaten bringen sich im Nordirak in Stellung, unzählige Panzer rollen – mit dem Segen der KDP – über die Grenze in die Autonome Region Kurdistan (Nordirak) und innerhalb eines Monats wurden zehn neue türkische Militärbasen in den Regionen Amediye, Zaxo und Soran errichtet. Türkische Soldaten übernehmen die Kontrolle der Checkpoints, inklusive Personen- und Ausweiskontrollen. Um die Kontrolle zu garantieren, werden Dörfer entvölkert und Menschen vertrieben. Neben der Kollaboration mit dem Barzani-Clan (KDP) greift die türkische Armee auf Verbündete zurück, die bereits in Rojava in den besetzten Gebieten Serêkaniyê, Girê Spî und Efrîn die «Drecksarbeit» für sie erledigen. Um die eigenen Verluste gering zu halten, werden nun auch in den Guerillagebieten dschihadistische Banden, hauptsächlich Überreste von IS und al-Qaida, als Kanonenfutter eingesetzt. Obwohl für das AKP/MHP-Regime ungewohnt, bleibt die grosse Propagandashow über die Presse oder gross klingende Operationsnamen aus. Dennoch darf nicht darüber hinweggesehen werden, dass es sich aktuell um die grösste Invasion im Irak seit der US-Operation 2003 handelt. Allein die über 350 Bombardierungen seit Beginn machen deutlich: Besatzungsinvasionen bedeuten immer Elend und Vertreibung der Bevölkerung, sowie Plünderung und Zerstörung der Natur.

Und dennoch, auch wenn die Intensität der Offensive auf den ersten Blick erschrecken mag, beobachten und analysieren wir die Situation mit Zuversicht. Mit grossem Vertrauen in die Anpassungs- und Handlungsfähigkeit unserer Freund*innen von der Guerilla HPG/YJA-Star, mit grosser Bewunderung für ihren Durchhaltewillen und ihre nun schon über Jahre bewiesene Fähigkeit, gegen die zweitgrösste Nato-Armee nicht nur zu bestehen, sondern die Offensive zu gewinnen.

Dies gelingt durch die kontinuierliche Weiterentwicklung der Strategie auf der Grundlage der aktuellen Situation und durch die entsprechenden Anpassung der Taktik und der technischen Mitteln. Kurz gesagt: Die Berge Kurdistans verwandeln sich in den Alptraum der türkischen Faschisten und ihrer Verbündeten. Wenn wir die Entwicklung und das Kriegsgeschehen verfolgen, wenn wir weiter sehen, wie die Völker Rojavas sich nicht ergeben, sondern den Volkskrieg weiterentwickeln und sich gegen die Angriffe verteidigen, wenn uns mehr oder weniger wöchentlich Nachrichten von Sabotageaktionen und Angriffen der HBDH/KBDH aus der Türkei uns erreichen, dann wissen wir: Nichts ist verloren und nichts wird jemals verloren sein. Die Frage, die sich uns allen stellen muss, ist also nicht die Frage von Sieg oder Niederlage, sondern die Frage, was wir zum Sieg beitragen können?

Wie wir ein wenig von der Last, die unsere Freund*innen in Kurdistan auf ihren Schultern tragen, auf unsere Schultern verteilen können. Möglichkeiten gibt es viele und nur Passivität ist falsch. Für alle revolutionären Internationalist*innen gilt es, an der Seite all jener zu stehen, die sich im bewaffneten Kampf gegen Faschismus und Barbarei behaupten.

Deshalb rufen wir dazu auf, dass wir alle handeln: Nicht auf die nächste grosse Mobilisierung zu warten, nicht darauf zu hoffen, dass irgendjemand schon was tun wird, sondern jetzt die ganze Wut im Bauch gegen jene zu richten, die sie tagtäglich nähren. Ziele gibt es (leider) noch mehr als genug: Neben (teil)staatlicher Institutionen, wie etwa Banken, Fluggesellschaften, Handelsfirmen etc. breiten sich auch die faschistischen Strukturen aus der Türkei schimmelpilzartig – sprich manchmal sichtbarer, manchmal weniger sichtbar, aber garantiert immer schädlich – aus. Lassen wir sie nicht weiter ungehindert handeln, sondern nehmen wir sie ins Visier. Solange die Invasion anhält, solange sich der türkische Staat sich politisch und militärisch gegen ein freies Kurdistan stellt!

Der Aufruf gilt jetzt: Klebt Plakate, sprayt die Wände voll, informiert über den Krieg, mobilisiert eure Freund*innen, organisiert Aktionen, werft Steine, zündet Feuer und lasst den Faschisten und ihren Verbündeten keine Ruhe!

Frei nach Şehit Tekoşer «jeder Sturm beginnt mit einem einzigen Regentropfen. Ihr müsst diesen Regentropfen sein», liegt es nun an uns, es gewaltig stürmen zu lassen.

Widerstandsvernetzung Schweiz, August 2024

****************************

Let us ignite the fire of resistance here!

On June 15, the Turkish army launched an invasion offensive in southern Kurdistan (northern Iraq). In addition to the almost daily air raids with jets and drones, the fascist Turkish state is now once again focusing on the occupation of the free mountains of Kurdistan. Morethan a thousand soldiers are deployed in northern Iraq, countless tanks are rolling across the border into the Autonomous Region of Kurdistan (northern Iraq) – with the blessing of the KDP – and ten new Turkish military bases have been established in the regions of Amediye, Zaxo and Soran within one month. Turkish soldiers take control of the checkpoints, including personal and identity checks. Villages are being depopulated and people are displaced in order to guarantee the control. In addition to collaborating with the Barzani clan (KDP), the Turkish army is resorting to allies who are already doing their “dirty work” for them in Rojava in the occupied areas of Serêkaniyê, Girê Spî and Efrîn. In order to limit their own losses, jihadist gangs, mainly remnants of IS and al-Qaeda, are now also being used as cannon fodder in the guerrilla areas. Although unusual for the AKP/MHP regime, there is no big propaganda show via the press or big-sounding operation names. Nevertheless, it cannot be ignored that this is currently the largest invasion of Iraq since the US operation in 2003. The more than 350 bombings since the beginning alone make it clear: Occupation invasions always mean misery and displacement of the population, as well as plundering and destruction of nature.

And yet, although the intensity of the offensive may seem frightening at first glance, we are observing and analyzing the situation with confidence. With great confidence in the ability of our friends from the guerrilla HPG/YJA-Star to adapt and act, with great admiration for their will to persevere and their ability, proven over the years, not only to hold their own against the second largest NATO army, but to win the offensive.

This is achieved by continuously developing the strategy based on the current situation and adapting the tactics and technical resources accordingly. In short, the mountains of Kurdistan are turning into the nightmare of the Turkish fascists and their allies. When we follow the development and the war, when we continue to see how the people of Rojava do not surrender, but continue to develop the people’s war and defend themselves against the attacks, when we receive more or less weekly news of sabotage actions and attacks by the HBDH/KBDH from Turkey, then we know: Nothing is lost and nothing will ever be lost. So the question we all have to ask ourselves is not victory or defeat, but how can we contribute to the victory?

How can we share some of the burden that our friends in Kurdistan are carrying on their shoulders? There are many possibilities and only passivity is wrong. All revolutionary internationalists must stand with all those who are engaged in the armed struggle against fascism and barbarism.

Therefore, we call on all of us to act: Not to wait for the next big mobilization, not to hope that someone will do something, but to direct all the anger in our bellies now against those who feed it every day. There are (unfortunately) still more than enough targets: in addition to (partially) state institutions, such as banks, airlines, trading companies, etc., the fascist structures from Turkey are also spreading like a mold – sometimes more visible, sometimes less visible, but always guaranteed to be harmful. Let’s not let them continue to act unhindered, let’s target them. As long as the invasion continues, as long as the Turkish state continues to politically and militarily oppose a free Kurdistan!

The call is now: put up posters, spray walls, inform people about the war, mobilize your friends, organize actions, throw stones, light fires and give the fascists and their allies no peace!

Freely adapted from Şehit Tekoşer «Every storm begins with a single raindrop. You must be that raindrop», it is now up to us to make it storm fiercely.

Widerstandsvernetzung Schweiz, August 2024

****************************

Accendiamo qui il fuoco della resistenza!

Il 15 giugno l’esercito turco ha lanciato un’offensiva di invasione nel Kurdistan meridionale (Iraq settentrionale). Oltre ai raid aerei quasi quotidiani con jet e droni, lo Stato fascista turco si sta ora nuovamente concentrando sull’occupazione delle montagne libere del Kurdistan. Più di mille soldati sono dispiegati nel nord dell’Iraq, innumerevoli carri armati stanno attraversando il confine con la Regione autonoma del Kurdistan (nord dell’Iraq) – con la benedizione del KDP – e dieci nuove basi militari turche sono state stabilite nelle regioni di Amediye, Zaxo e Soran nel giro di un mese. I soldati turchi assumono il controllo dei posti di blocco, compresi i controlli personali e di identità. I villaggi vengono spopolati e le persone sfollate per garantire il controllo. Oltre a collaborare con il clan Barzani (KDP), l’esercito turco

ricorre ad alleati che stanno già facendo il “lavoro sporco” per loro in Rojava nelle aree occupate di Serêkaniyê, Girê Spî ed Efrîn. Per limitare le proprie perdite, anche le bande jihadiste, principalmente resti di IS e al-Qaeda, vengono ora utilizzate come carne da cannone nelle aree di guerriglia. Anche se insolito per il regime dell’AKP/MHP, non c’è un grande spettacolo di propaganda attraverso la stampa o nomi di operazioni altisonanti. Tuttavia, non si può ignorare che questa è attualmente la più grande invasione dell’Iraq dall’operazione statunitense del 2003. Gli oltre 350 bombardamenti effettuati dall’inizio della guerra lo dimostrano chiaramente: le invasioni dell’occupazione significano sempre miseria e sfollamento della popolazione, oltre che saccheggio e distruzione della natura.

Eppure, sebbene l’intensità dell’offensiva possa sembrare spaventosa a prima vista, stiamo osservando e analizzando la situazione con fiducia. Con grande fiducia nella capacità di adattamento e di azione dei nostri amici della guerriglia HPG/YJA-Star, con grande ammirazione per la loro volontà di perseverare e per la loro capacità, dimostrata nel corso degli anni, non solo di tenere testa al secondo più grande esercito della NATO, ma di vincere l’offensiva.

Ciò si ottiene sviluppando continuamente la strategia in base alla situazione attuale e adattando di conseguenza le tattiche e le risorse tecniche. In breve, le montagne del Kurdistan si stanno trasformando nell’incubo dei fascisti turchi e dei loro alleati. Quando seguiamo lo sviluppo e la guerra, quando continuiamo a vedere come il popolo del Rojava non si arrende, ma continua a sviluppare la guerra popolare e a difendersi dagli attacchi, quando riceviamo più o meno settimanalmente notizie di azioni di sabotaggio e attacchi da parte dell’HBDH/KBDH dalla Turchia, allora lo sappiamo: Nulla è perduto e nulla sarà mai perduto. Quindi la domanda che tutti noi dobbiamo porci non è vittoria o sconfitta, ma come possiamo contribuire alla vittoria? Come possiamo condividere parte del fardello che i nostri amici in Kurdistan stanno portando sulle loro spalle?

Ci sono molte possibilità e solo la passività è sbagliata. Tutti gli internazionalisti rivoluzionari devono essere al fianco di tutti coloro che sono impegnati nella lotta armata contro il fascismo e la barbarie. Pertanto, chiediamo a tutti noi di agire: Non aspettare la prossima grande mobilitazione, non sperare che qualcuno faccia qualcosa, ma indirizzare tutta la rabbia che abbiamo in pancia ora contro chi la alimenta ogni giorno. I bersagli sono (purtroppo) ancora più che sufficienti: oltre alle istituzioni (parzialmente) statali, come banche, compagnie aeree, società commerciali, ecc. anche le strutture fasciste provenienti dalla Turchia si stanno diffondendo come una muffa – a volte più visibili, a volte meno, ma sempre con la garanzia di essere dannose. Non lasciamo che continuino ad agire senza ostacoli, prendiamoli di mira. Finché l’invasione continuerà, finché lo Stato turco continuerà a opporsi politicamente e militarmente a un Kurdistan libero!

L’appello è ora: affiggete manifesti, imbrattate i muri, informate la gente sulla guerra, mobilitate i vostri amici, organizzate azioni, lanciate pietre, accendete fuochi e non date pace ai fascisti e ai loro alleati!

Liberamente adattato da Şehit Tekoşer “Ogni tempesta inizia con una singola goccia di pioggia. Tu devi essere quella goccia di pioggia”, ora sta a noi far sì che si scateni una tempesta feroce.

Widerstandsvernetzung Svizzera, Agosto 2024

****************************
Direnişin Ateşini Burada Yakalım!

15 Haziran’da Türk ordusu, Güney Kürdistan’a (Kuzey Irak) yönelik bir işgal saldırısı başlattı. Neredeyse günlük olarak jetler ve insansız hava araçlarıyla gerçekleştirilen hava saldırılarına ek olarak, faşist Türk devleti şimdi de Kürdistan’ın özgür dağlarını yeniden işgal etmeyi hedefliyor. Binlerce asker Kuzey Irak’ta mevzileniyor, sayısız tank Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nin (Kuzey Irak) sınırlarına KDP’nin desteğiyle geçiyor ve bir ay içinde Amediye, Zaxo ve Soran bölgelerinde on yeni Türk askeri üssü kuruldu. Türk askerleri kontrol noktalarının kontrolünü ele alarak, kimlik kontrolleri dahil olmak üzere denetimleri yapıyorlar. Kontrolü sağlamak için köyler boşaltılıyor ve insanlar yerlerinden ediliyor. Barzani ailesi (KDP) ile işbirliği dışında, Türk ordusu, Rojava’da Serêkaniyê, Girê Spî ve Efrîn’deki işgal edilmiş bölgelerde onlar için “pis işleri” yapan müttefiklerine de başvuruyor. Kendi kayıplarını en aza indirmek için, gerilla bölgelerinde IŞİD ve El Kaide kalıntıları olan cihatçı çeteler, yem olarak kullanılıyor. AKP/MHP rejimi için alışılmadık olsa da, medya üzerinden büyük bir propaganda gösterisi veya kulağa hoş gelen operasyon isimleri duyulmuyor. Ancak, şu anda ABD’nin 2003’teki Irak operasyonundan bu yana Irak’taki en büyük işgalin söz konusu olduğu gerçeği göz ardı edilmemeli. Başlangıcından bu yana gerçekleştirilen 350’den fazla bombardıman bile şunu açıkça gösteriyor: İşgal saldırıları her zaman halkın acı çekmesine, yerinden edilmesine, doğanın yağmalanmasına ve tahrip edilmesine neden olur.

Bununla birlikte, saldırının yoğunluğu ilk bakışta korkutucu görünse de, durumu güvenle gözlemleyip analiz ediyoruz. HPG/YJA-Star gerillasındaki arkadaşlarımızın uyum sağlama ve harekete geçme yeteneğine büyük bir güven, direnme kararlılıklarına ve yıllardır kanıtladıkları, NATO’nun ikinci büyük ordusuna karşı sadece dayanmakla kalmayıp, saldırıyı da geri püskürten yeteneklerine büyük bir hayranlık duyuyoruz.

Bu başarı, mevcut duruma dayalı stratejinin sürekli olarak geliştirilmesi ve taktik ve teknik araçların buna uygun şekilde uyarlanmasıyla elde ediliyor. Kısacası: Kürdistan dağları, Türk faşistleri ve onların müttefikleri için bir kabusa dönüşüyor. Gelişmeleri ve savaşın seyrini takip ettiğimizde, Rojava halklarının teslim olmayıp halk savaşını geliştirdiğini ve saldırılara karşı kendilerini savunduğunu gördüğümüzde, HBDH/KBDH’nin Türkiye’den gelen sabotaj eylemleri ve saldırı haberleriyle karşılaştığımızda şunu biliyoruz: Hiçbir şey kaybedilmedı ve hiçbir şey asla kaybedilmeyecek. Bu nedenle, kendimize sormamız gereken soru zafer veya yenilgi değil, zafer için neye katkıda bulunabileceğimizdir? Kürdistan’daki arkadaşlarımızın omuzlarındaki yükün bir kısmını kendi omuzlarımıza nasıl aktarabiliriz?

Birçok imkan var ve tek yanlış olan pasifliktir. Tüm devrimci enternasyonalistler için, faşizm ve barbarlığa karşı silahlı mücadelede yer alanların yanında durmak esastır. Bu nedenle, hepimizi harekete geçmeye çağırıyoruz: Bir sonraki büyük seferberliği beklemeyin, birinin bir şeyler yapacağını ummayın, şimdi içinizdeki öfkeyi her gün besleyenlere yönlendirin. (Ne yazık ki) hedefler fazlasıyla mevcut: Devlet kurumlarının yanı sıra bankalar, havayolu şirketleri, ticaret firmaları vb. gibi faşist yapılar, Türkiye’den küf gibi yayılıyor – bazen daha görünür, bazen daha az görünür, ama her zaman zararlı. Onların serbestçe hareket etmelerine izin vermeyin, aksine onları hedef alın. İşgal sürdüğü sürece, Türk devleti özgür bir Kürdistan’a karşı siyasi ve askeri olarak durdukça!

Çağrı şimdi geçerlidir: Afişler asın, duvarları boyayın, savaş hakkında bilgi verin, arkadaşlarınızı seferber edin, eylemler düzenleyin, taş atın, ateşler yakın ve faşistlere ve onların müttefiklerine rahat vermeyin!

Şehit Tekoşer’den alıntı yaparak, «Her fırtına tek bir yağmur damlasıyla başlar. Siz o yağmur damlası olmalısınız» demiştir; şimdi fırtınayı şiddetlendirmek bize kalmış.

Widerstandsvernetzung İsviçre, Ağustos 2024

****************************

Werin em agirê berxwedan ê li vir pêxin!

15’dê Pûşber ê artêşa tirk li hember Başûr ê Kurdistan ê êrîşa dagir kirinê da destpê kirin. Hema bêje rojane balefir û firokên bê mirov ên hewayî êrîşan pêk tînin. Bi vê ve girêdayî dewleta Tirk ya faşîst dixwaze çiyayên azad ê Kurdistan ê dagir bike. Bi hezaran leşker li Başûrê Kurdistan ê xwe bi cîh dike. Bê hejmar tangên xwe di bin çavdêriya PDK’ê de û bi alîkariya PDK’ê di nav sînorên PDK’ê de derbas dibin û di nav mehekê de li Amediyê, Zaxo û li heremên Soran bi tevahî deh (10) baregehên leşkerî yên Tirk hatin bi cîh kirin. Yanî ew baregehên ku di destê pêşmergeyên PDK’ê de bûn radestî leşkerên Tirk kirin. Di van nokteyên kû pêşmergeya radistî leşkerên Tirk kirine de qontrolên nasname, çûyîn û hatin bi hêsanî têne kirin. Jibo serweriya xwe û qontrola xwe pêk bînin gundan vala dikin û mirovan ji ser axa wan ê mala wan dûr dikin. Bi malbata Berzanî re (PDK) ji derveyî hevkariyê; yên kû li Rojavayê Kurdistan ê “karê wan ê qirêj “dikin û hevkarê wanin ji Serêkaniyê, Girê Sipî û Efrîn ê yên li heremên dagirkirî jî alîkarî dixwaze. Jibo hundahiyên xwe daxe asta herî kêm, çeteyên wek DAÎŞ û El Qayde yên cîhadîst jî di qadên herî pêş de bi kar tîne. Her çiqas jibo rejîma faşîst ya AKP/MHP ne nefêr be jî, di ser medya yê de propagandayek mezin û gotinên ji guhan re xweş tên qet nayên bihîstin. Lê belê; anha piştî emeliya di 2003, an de DYA’yê (ABD) li Iraqê pêk anî vir ve ev emelî dagirkirina herî mezine û nayê pişt çav kirin. Ji destpêka wê û heta anha zêdetirî 350 bombebaran vê yekê baş li ber çavan radixe; ev êrîşên dagirkeriyê her tim dibe sedemê ku gel êşê bikişîne, ji cihên xwe bên dûr xistin, xweza wan were talankirin û dibe sedema wêrankirinê.

Li rexmî vê; di nertina pêşî de ev êrîş çiqas bi tirs were dîtin jî, em vê rewşê bi ewlehî çavdêrî û lêkolîn dikin. Hevalên me yên gerila HPG/YJA-Star di hevsengî û ketina tevgerê de jîriyek mezin, bawerî û berxwedanek bêhempa bi salaye ev ispat kirine. Li hember ku artêşa tirk di NATO’yê de artêşa mezin ya duyemîne tenê berxwedan, li hember êrîşan vala derxistin û jîriya wan bi dilpêmayî em dibihîzin.

Ev serkeftin, bi rewşa heyî ve girêdayî, bi pêşxistina stratejiyek herikbar, bi alavên taktîk, teknik û bi vê ve girêdayî hevsengiyekê bi dest dixe. Bi kurtasî; çiyayên Kurdistan ê , ji faşîstên Tirk û hevkarên wan re bû kabûs. Dema em li şerê heyî û pêşveçûna dişopînin, em dibînin ku gelên Rojava beyî ku teslîm bibin li hember êrîşa xwe diparêzin. Dîsa nûçeyên sabotajên û çalakiyên ku ji alî HBDH/KBDH’ê û ji Tirkiyê ve tên kirin dibînin jî em vê zanin: tu tişt nayê hunda kirin û wê tu car neyê hunda kirin. Ji ber vê sedemê, pirsa ku em ê ji xwe bikin ne serkeftin û ne tekçûyine, divê tenê em vê bifikirin; jibo serkeftinê wê tevlîbûna me çawa be? Barê ku li ser milê hevalên me yê Kurdistan ê ye em ê çiqas karibin ji barî hinekî bigirine ser milê xwe?

Gelek derfet hene, lê tenê şaşiyek heye û ew jî pasiftiye. Jibo hemû şoreşgerên enternasyonalist, li hember faşîzm û barbartiyê li gel berxwedêrên çekdar cîh girtin esasî ye. Ji ber vê sedemê; em ban dikin ku têkevine nav tevgerê: li benda seferberiyek din ya mezin nemînin, li benda ku wê kesnên din tiştekî bikin nemînin, anha berê xwe bidin yên ku her roj hêrsa we mezin dikin. Mixabin armancên me pirin: Saziyên dewletê yên wek banqa, şirketên yên riya hewayê, fîrmayên ticaretê û hwd. faşîst ji Tirkiye belav dibin -carna bêhtir dîtbar dibin, carna jî hindik têne dîtin, lê belê her wext zirarê didin. Destûr bedin ku bi hêsanî tevbigerin, li hember vê wan hedef bigirin. Heta ku dagirkerî verdewambe, heta ku dewleta Tirk li hember Kurdistana azad êrîşên xwe yên leşkerî û siyasî bidomîne!

Banga me anha derbasdare: Afîşa daleqînin, dîwaran boyax bikin, di derbarê şer de agahiya bidin, hevalên xwe seferber bikin, çalakiyan li dar bixin, kevir biavêjin, agira pêxin, rehetî nedin faşîst ûhevkarên wan!

Wek şehid Tekoşer jî gotibû «her bahozek bi yek dilopek baranê dest pê dike. Divê tu bibî ew dilopa baranê». Anha bahoz xurtkirin li ser milê me maye. Werin em tevlî rihê demê bibin û pêywîra xwe bi cîh bînin.

Widerstandsvernetzung Swîsre, Tebax 2024

Startseite